Vandaag, vanaf precies half elf, met de acteurs het script gelezen van Alice in Wonderland. Eindelijk voelde ik hoe de grappen konden gaan werken. Fantastisch. Er werd veel gelachen. Lewis Caroll heeft een boek geschreven dat in z’n quasi-diepzinnigheid toch eigenlijk weer heel diepzinnig is. Iets ervan komt op een of andere manier in het stuk terecht. Hoop ik. Alice laat zien hoe je je gedragen kunt als de wereld vreemderder en vreemderder wordt. Tijdens het lezen was er worteltaart.