Wat maakt ‘Three billboards outside Ebbing, Missouri’ zo’n goede film? – Die is gemaakt door een toneelschrijver. The beauty queen of Leenane (ooit gespeeld door Theater te Water) en het wreed-hilarische A skull in Connemara (met veel knekelhumor) zijn fantastische navrante werken van dezelfde schrijver/regisseur. Martin McDonagh laat zijn verhalen afspelen in het milieu waarin […]
Categorie archief:blog
Hennis
Denkt aan mevrouw Hennis. En aan de kleurrijke manier waarop zij een tijdje geleden in de Tweede Kamer werd afgebrand. Er kwam zelfs een kleine verkleding aan te pas. Iedereen, kamerbreed, mocht zijn puntjes halen voor eigen publiek. En wat stonden ze allemaal aan de goede kant en wat waren ze welbespraakt! Ik probeerde het woord […]
Pretmoordenaar
Die massaschietpartij van die oude, rijke pretmoordenaar in Las Vegas. Ondanks de hoeveelheid slachtoffers zullen we over vijf jaar ons best moeten doen om ons te herinneren wat dat ook alweer was. Dat komt omdat het vaker gaat gebeuren. Bill O’Reilly, de schreeuwlelijk die zo kon schreeuwen, dat hij een tijdje geleden zelfs bij een […]
iHo
Ik was in de stadsschouwburg in Amsterdam . Zag een voorstelling van Oostpool. Het stuk was van Tony Kushner en had een heel lange titel. Het was ook een heel lang stuk en in de stroom heftig uitgesproken conversaties werd heel vaak het woord ‘omdat’ gebruikt. Omdat jij dit en dat en zus en zo […]
Episch
Om van (recente) geschiedenis en politiek een goed werkend toneelstuk te maken, wordt vaak gebruik gemaakt van de epische vorm. Dat wil zeggen: er is een vertelinstantie, een of meer personages die het woord rechtstreeks tot het publiek richten, afgewisseld met korte scènetjes, waarin de acteurs voor de duur van de scene even in […]
Geen Paniek
Las net een slechte recensie over ‘Noises Off’ van Michael Frayn. (Nu speelt het als zomervoorstelling in het Nieuwe De La Mar, als altijd met Tjitske Reidinga en Peter Blok onder de naam Geen Paniek!) Oubollig vond de Volkskrantrecensent. Oubollig en platvloers. Ja, wat had je gedacht! Het is een klucht! Twee focking sterretjes van […]
Orton
Joe Orton is het bekendst vanwege zijn spectaculaire dood. Augustus 1967, op de christusjonge leeftijd van 33 jaar, is hij tijdens zijn slaap met een hamer doodgeslagen door zijn partner Kenneth Halliwell, met wie hij op een klein kutkamertje woonde. Over de hele kwestie is een film gemaakt – Prick up your ears. Feydeau schreeft […]
Stedelijk
In het Stedelijk Museum van Amsterdam zoek ik een oude vriend, de Kienholz. Na de verbouwing ben ik niet meer in Het Stedelijk geweest, hoewel ik me herinner dat ik er altijd met een vrolijke opwinding over het Nieuwe vandaan kwam. The Beanery, zoals dit werk van Edward Kienholz eigenlijk heet, is een intallatie, waarin […]
Ziel
Ik had ooit een boekje, uitgegeven door een vaag anarchistisch drukkerijtje, dat als titel had: The soul of man under socialism. Het was in 1890 geschreven door Oscar Wilde. Ik ben het boekje kwijt, maar de titel blijft me bij. Van de inhoud van het essay begreep ik niet veel, het was geloof ik dat […]
Realistisch
Ik dacht na over ‘realistische’ en ‘verheven’ dialogen in films en toneelstukken. Realistisch in de zin van er staat wat het betekent. Verheven in de zin van poëtische ruimte. Toen ik gisteren in een toneelstuk van Franz Xaver Kroetz zat te bladeren, viel me op dat de personages tot elkaar spreken in de vorm […]