In het Stedelijk Museum van Amsterdam zoek ik een oude vriend, de Kienholz. Na de verbouwing ben ik niet meer in Het Stedelijk geweest, hoewel ik me herinner dat ik er altijd met een vrolijke opwinding over het Nieuwe vandaan kwam. The Beanery, zoals dit werk van Edward Kienholz eigenlijk heet, is een intallatie, waarin […]
Auteur archief:Jan
Ziel
Ik had ooit een boekje, uitgegeven door een vaag anarchistisch drukkerijtje, dat als titel had: The soul of man under socialism. Het was in 1890 geschreven door Oscar Wilde. Ik ben het boekje kwijt, maar de titel blijft me bij. Van de inhoud van het essay begreep ik niet veel, het was geloof ik dat […]
Realistisch
Ik dacht na over ‘realistische’ en ‘verheven’ dialogen in films en toneelstukken. Realistisch in de zin van er staat wat het betekent. Verheven in de zin van poëtische ruimte. Toen ik gisteren in een toneelstuk van Franz Xaver Kroetz zat te bladeren, viel me op dat de personages tot elkaar spreken in de vorm […]
Hoe de verhalen de wereld in komen
Volgens mij heeft iedereen zich wel eens afgevraagd, na het horen van een mop, waar die eigenlijk vandaan komt. Degene die ‘m vertelde heeft het van een ander, die heeft het weer van een ander en die weer van een ander. Soms heeft iemand ‘m in een boekje gelezen, maar ook dat boekje is weer […]
Waarschuwingsdrama
De Oplossing? is een film uit de jaren ’80 die ons wilde waarschuwen tegen het fascisme. Dat was een nobel doel, maar ik begin me af te vragen of het wel mogelijk is om ons voor zoiets te waarschuwen, althans in een invoelbare, meeslepende dramatische vorm. (En niet in de vorm van speeches vol profetisch doemdenken […]
Rechtbankdrama’s
Vlak na elkaar zag ik De Tokyo Trial en The people vs O.J.Simpson. Allebei rechtbankdrama’s, allebei op Netflix en allebei op hun eigen manier goed. Eén ding hebben ze zeker gemeen en dat is het thema van onzekerheid in het rechtspreken. Het Tokyo-verhaal, op een mooie, stijve, Hollandse manier gefilmd, wat het ongemak van onze eigen […]
Mayonaise- een lied over basisbehoeften
Rechts
Ik zou best eens lekker rechts willen zijn. Een beetje op de manier van Hermans en Reve. En Céline. Even niet dat gezapige, betuttelende, saaie, iedereengelijkige, compromisserige, oerbrave – maar het feest van de individualiteit, van het genie, van de grootheid. Als een razende neger in Braafland zou ik een spoor van vernielingen willen achterlaten, […]
Tegels lichten
Ik lees Tegels lichten van H.J.A. Hofland. Trots zijn op Nederland was in de jaren na de oorlog voor het grootste deel een kwestie van niet kijken wat er echt aan de hand is. We konden onze overzeese gebiedsdelen niet meer veroorloven, maar een politicus die dat zou zeggen lag er meteen uit. De pers was […]
Reactiebubbel.
Ik was net even op bezoek bij de rechtse internetbubbel. Want je moet toch alle kanten van het meningenspectrum leren kennen. Hier een kort verslag: Ze denken dat we gutmenschen zijn die de wereld naar de klote helpen en ze zijn daar heel blij dat er eindelijk eens wat verandert in de wereld, dat het […]